τοσο απλο....

You wanna know if I know why?
I can't say that I do
Don't understand the evil eye
Or how one becomes two
I just can't recall what started it all
Or how to begin in the end
I ain't here to break it
Just see how far it will bend
Again and again, again and again

cliff....

Ειναι που βλεπω γκρεμο
και πτωση ονειρευομαι.
Καπως μοιρολατρικο
οπως νομιζει η μανα μου.

Και αυτο εχει ενα αντικτυπο
στο Εγω μου
Γιατι ουσιαστικα δεν υπαρχει κατι
που να με εμποδιζει να πετυχω
Η οπτικη μου γωνια,
η αισθητικη μου ισως...
Το γαμωτο που δεν γεννηθηκα σουηδος
η gay.

Εγω φταιω που σκεφτομαι το Εγω μου.
Προβληματα που δεν βλαπτουν εμενα
αλλα το Εγω μου.
Και μου φαινεται οτι εχει μεγαλωσει πολυ
και ειναι χοντρο και θα με φαει και μενα στο τελος.
Φταιει και το facebook...

Ειδες?Το ιδιο παλι κανω.Δεν φταιω εγω,
μα ολα τ'αλλα.
Φταιει που κραταω την καρδουλα μου μισογεματη
και περιμενω καποιον να ρθει να την συμπληρωσει
να ξεχειλισει.

Φταινε και τα ματια
ολων των λογιων,
που σε χαζευουν καθως μαλλον
περιμενουν απο σενα,
να νοιωσεις κατι απλο μα ολοκληρωμενο ενω
προτιμας τα συνθετα,τα ανεκπληρωτα,
τα εντονα,τα αληθινα και τα μεγαλα

ουτε καν αγαπες μου,ουτε καν

ουτε λεξη

Και οταν βρισκω σελιδες αδειες , με πιανει αγχος.
Ερχομενος στο σπιτι ολα αποτελουν μια ιστορια.
Η εμπνευση στοιχειωνει καθε μου βημα.
Εχω ενα ετοιμο μυθιστορημα καθε φορα που φτανω στην πορτα.
Κι οταν βρισκω το τετραδιο μπροστα μου , παγωνω
Σαν να εχει μια απαιτηση και δεν ανταποκρινομαι
Σαν κατι να με προσταζει να γαμησω καλα
μα δεν μου σηκωνεται...

Και εχω ενα φιλο ,φιλο καλο, που μου λεει
να βγαλω λεφτα απο το γραψιμο
Τον εχω για εξυπνο και μετραω την γνωμη του.
Και οπως ειπε ειναι οτι γραφω εξυπνα για ηλιθιους(εσας εννοει)
Θα προτιμουσα το αντιθετο βεβαια
αλλα κι αυτο μου φτανει
Μα μεχρι τωρα δεν εχω γραψει κατι να τελειωσει
Μοναχα λεξεις στη σειρα με καποιου ειδους συνεχεια

Ειναι σαν να αναβοσβηνει μια λαμπα
δεν εχω φως ουτε μελανι μια ιστορια να τελειωσω
Μα εχω απαιτηση απο μενα να γραψω ενα βιβλιο
οχι κατι τυχαιο.Ενα αριστουργημα!!Να μεινουν αφωνοι ολοι
Δινω αβατζο ως τα 40 μου που νομιζω
πως το σωμα θα ακολουθαει την ψυχη μου
Η θα νομιζω εστω
πως η καυλα μενει στην ιδια γκαρσονιερα με παλια
Εγω?Ας μετακομισω.Δεν λεει κατι.
Ειπαμε...λεξεις στη σειρα
Ποτισμενες με αλκοολ αμφισβητουμενο
Σερβιρισμενο απο ντεμεκ μπαρμανι
Δυο βοτκες που ηπια στα γρηγορα δεν προσφερουν
τα αναμενομενα

Την αληθεια??
Αν γαμουσα οπως* ηθελα
δεν θα εγραφα λεξη

*οσο ,οταν ,αμα

Υ.Γ Λεξη λεμε....

kolobars

.Εχω καιρο να γραψω τοσο, μα τοσο ,μεθυσμενος
Μπορει ποτε να μην εχω γραψει
Μα οσα πω για αυτα που τωρα νιωθω
ειναι δυο ποτα περισσια...
Με ειδε και η μανα μου στην πορτα
Ηταν ξυπνια για να ταισει την γιαγια μου
Και νομιζε πως οτι ηπια πολλαπλασιαστηκε επι 10
Την εστειλα για υπνο μες το αγχος
Δεν βγαζω ακρη καταρχην γιατι ειμαι λιωμα
Μα πως γινεται να ειναι 40 χρονω κοριτσι?
Μου ειπανε πως δεν την ειδα μερα
Μα χρονια τωρα νυχτες μονο μετραω
Και για μια νυχτα ειχε τον ερωτα,
το εγω μου ολο δικο της
Μα ηταν αυτη που εκρυβε
και γω ολο καυχιομουν..
Ειμαι ποζερι τελικα κι ολα τα παω
Και πηρα ενα φιλο , τυχαια παντα ταριφα,
και σε κωλομπαρα γυρεψα μια αναγκη
Ποσο αστειο?τι θλιβερο μεσα σε μπαρ
να αναζητας της καυλας παθη?
Δεν ειναι λαθος,ουτε σωστο
Της γκαντεμιας η μερα ειναι τεταρτη.
Μα ισως πεμπτη,και θαρρω ισως σαββατο
Που ολα αυτα που θελω να πω
γινονται σταχτη.

hank

Μεθαω και γραφω.Ωραιο κολπο.
Ειναι που καποια στιγμη θα εχω το πακετο
και δεν θα μπορω να κρατησω το στυλο.
Ουτε καν να ανοιξω τα windows.

Δεν θα μπορω καποια στιγμη.
Οσο το σωμα βασταει την ψυχη μου,
μια κερωμενη σανιδα του surf
που καταπινει κυματα ενστικτωδως,
θα πινω και θα γραφω χωρις τονους

Η καρδια μου βασανιζεται απο πονους.
Μα το χερι μου,καλυτερα τυφλος παρα κουλος,
ακομα πιο πολυ
Ισως λιγο το μυαλο βασταει
Η λογικη αφησε χρονους

Και ειμαι cool , cool enough
dirty και stray
και street και speed
και man και dude
και fat και bald

Γελα μαλακα
Εχω μπερδεμενο το εγω με το εσυ
Πως ειναι να αναφερεσαι σε σενα
σαν να εισαι τελεία(.)?

Εβαλα τονο γιατι δεν εισαι τέλεια
ή τελειος
Κι ας βγηκαμε φωτογραφιες
αγκαλια και μεθυσμενοι.

Τα ετσουξες αποψε και γουσταρεις
Ποσο γαμω τα παιδια εισαι?
Κοιτα λιγο πισω..
Λιγο ακομα..
Φτανεις...
Εισαι μικρος , διστακτικος
Ειναι που ολα γιναν αλλιως
Διαγωνια παει ο τρελλος
κι ολα τα χανεις..

η τσοντα

Οταν δεν γραφω για μενα η ψωναρα,
γραφω για μια γκομενα συνηθως.
δεν ειναι και καμμια μουναρα
μα ουτε και υποδειγμα στο ηθος

ειναι λιγακι σαν και μενα
μονο που εγω βαζω τα γκαζια
τρεχω σαν να με κυνηγανε
ενω αυτη παταει τα φρενα


ισως να μου χει γινει εμμονη
και δεν μιλαω αληθειες
μαλλον θα ηπια αρκετα
εχω κακες συνηθειες

νομιζω πως ταιριαζουμε
και αυτη το ιδιο λεει
μαλακα με αποκαλει
και καθεται και κλαιει

"ταιριαζουμε μαλακα μου
μα δεν συννενουμαι..."

"βρε αστα αυτα κουκλιτσα μου
παμε να γαμηθουμε"

και λεω εγω και λεει και αυτη
μα δεν ακουει κανενας

ειναι που ειμαι ποζερος
μαλακας και αρχιδι
μα και αυτη δεν νοιαζεται
γιατι με ξερει ηδη...

καριολα

λιγο πικρα χρειαζοταν
και η αχρειαστη εμπνευση
μου χτυπησε την πορτα.

ξεκλειδωσα,
εβγαλα και το μανταλο
και μπηκε μεσα...

μου φωναζε,με εβριζε
με ρωταγε γιατι δεν ανοιγω
τοσο καιρο...

της απαντησα οτι ειναι
αχρειαστη
και καλο θα ηταν να παραμεινει

και οταν με ρωτησε γιατι
της απαντησα πως
μου ειναι χρησιμη
μονο οταν αρχιζω να αμφιβαλλω

και εκεινη επεμεινε...
και μου ειπε οτι
αφου της ανοιξα
μαλλον εχω αμφιβολιες

και τοτε την αρπαξα απ το μαλλι
ανοιξα την πορτα
και την διαολοστειλα...

και μετα κλειδωσα
ενω αυτη με καταριοταν
και μου ελεγε οτι την
επομενη φορα
δεν θα ειναι εκει
αν τη χρειαστω

και της απαντησα
οτι δεν σκοπευω να
αμφιβαλλω και στο μελλον

και την επομενη φορα
που θα ανοιξω την
γαμωπορτα
θα ναι για να την ψαξω
και οχι για να ρθει να με βρει

και μαλλον συμφωνησε
γιατι δεν ειπε τιποτα αλλο
και εφυγε

τουριστας

15 χρονια τουριστας λοιπον...
ισως να εκδοσω ενα ταξιδιωτικο οδηγο,
εναλλακτικου τουρισμου βεβαια.
Αλλα σκεφτομαι παλι οτι θα μεινει
κι αυτος στη μεση.
Μαλλον βαριεμαι να γραφω
και ολο με πιανει οταν περπαταω
και σκεφτομαι(η εμπνευση και καλα)
Αλλα δεν μπορω να γραφω περπατωντας.
Και σκεφτικα να αγορασω ενα recorder και
να μιλαω και αυτο να γραφει.
Αλλα ετσι θα με περνανε για τρελλο
η θα το επιβεβαιωσουν.
Οι αλλοι...οι αλλοι.
Και τωρα παλι φευγω,
παω παλι μακρυα.
Και εκει που παω
Δεν ξερω τι με περιμενει.
Ξερω ποιοι αλλα δεν ξερω τι...
Ουτε πως,δεν ειμαι σιγουρος για το γιατι...
Αλλα ετσι ειναι...
Μηπως ξερω τι μου γινεται
για να ξερω ολα τα υπολοιπα?
Γι αυτο κοιταω να μην ασχολουμαι και πολυ
με την λογικη
Μαλλον δεν πηγαινω...
Η λεξη ειναι κατευθυνομαι..
Η καλυτερα τηλεκατευθυνομαι
και δεν κραταω κανενα μοχλο
αεροπλανακι γρηγορο διχως πιλοτο
αλλα με φτερα μεγαλα.
Τοσο μεγαλα που αγκαλιαζουνε τα παντα
Και ετσι νοιωθουν ολοι ασφαλεις..
Τα παντα και εγω.Εγω και τα παντα
Πολυ συμπαθητικα ζωακια τα παντα.
Καθονται στα δεντρακια τους και χαιρονται..
Λογικη σου λεει μετα...
θα ηθελα να ημουν παντα για παντα
να τρωω,να κανω τα κακακια μου,να αναπαραγομαι επειδη πρεπει
να κανω τσαρκες στα δεντρακια και οταν βλεπω αεροπλανο
με φτερα μεγαλα...
να νοιωθω ασφαλης...για παντα

down n out

εεε...αναψε το φως.
δεν βλεπω τιποτα.
εεε ακους τι σου λεω??
τι??
το αναψες??
ακομα δεν βλεπω.
οχι..μεχρι πριν εβλεπα.
μα εβλεπα σου λεω.
μακρυα...
αληθεια!
εβλεπα πολυ μακρυα.
και ολα τα χρωματα
και το φως το δυνατο
χωρις να το φοβαμαι.
μερικες φορες αντεχα
και του ηλιου τις ακτινες.
αληθεια!
ρε δεν βλεπω σου λεω..
κανε κατι.
οχι μην φευγεις.
μεινε εδω..
πρεπει να δω!!
μην μ αφηνεις ετσι...
μα πριν ερθεις εβλεπα
η οχι?
δεν θυμαμαι..
μηπως ονειρευομαι??
κοιμαμαι??
μα δεν βλεπεις χρωματα
και φως μεσ το ονειρο?
γιατι δεν βλεπω αγαπη μου??
ποιο ειναι το ονομα σου αγαπη μου??
ναι σε ξερω..
σαν τα χερια μου σ αναγνωριζω..
αλλα ποια εισαι αγαπη μου
δεν ξερω..
και οσα εβλεπα μεχρι πριν
εφυγαν??
που πηγαν??
θα γυρισουν??
καλα...
φυγε...
αντιο...

ψεμα

Οταν μπλεκω ετσι,
καπου το ψεμα διακρινω.
Μαλλον με ψαχνει
και γω του κρυβομαι.
Βρισκω τις πιο απιθανες κρυψωνες
και κεινο σε δυτερολεπτα
ερχεται και με βρισκει
Χτυπα τα δαχτυλα του
για να το ακουω
οσο πλησιαζει.
Το κανει για να με τρομαζει
και σαν διπλα μου φτανει
κανει πως δεν με βρισκει,
απλα καθεται εκει,
χτυπα τα δαχτυλα του,
και με τρομοκρατει.
Να φανερωθω μοναχος
μ αναγκαζει.
Η νικη δεν το νοιαζει,
μα την ηττα μου γυρευει.
Και δεν βρισκω μια αληθεια
να ξεστομισω,να το εξαφανισω.
Κι αυτο απο χαρα που χανω,
ολοενα και θεριευει