Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

every heart is a lonesome hunter

τις τελευταιες μερες δεν νιωθω καλα..
δεν ειναι η ωτιτιδα που με ταλαιπωρει
ουτε η προεκλογικη περιοδος...
και αναρωτιομουν γιατι αραγε??
ο κολλητος μου , μου ειπε οτι κραταει
τρεις μερες συνηθως...

εχθες κοντρα στα προγνωστικα
βγηκα..θεωρησα οτι πρεπει
να κανω το αντιθετο απ αυτο
που μου επεβαλλε η διαθεση μου

κυνηγησε καρδουλα μου...
οχι κοντες φουστιτσες
ουτε καστανα μαλλια..
ουτε σουπερ γκομενες..
βγες κυνηγησε καρδουλα μου...
οχι αδυνατα μελη
ουτε λεπτους αστραγαλους
βγες κ κυνηγα γαμημενη..
τι σ εχω?

μαλλον εισαι ξενερωτη καρδουλα μου..
η απλα εχω καψει υποδοχεις σεροτονινης..
εσυ με τα ματια κυνηγας ή τη καρδια σου
αφηνεις??

εχθες επαιζε drum n bass
εγω ηθελα να χορεψω τανγκο
εχθες βασιλευε το σκοταδι
εγω χρειαζομουν φως

πηγα σπιτι κ αναψα το φωτιστικο στο σαλονι
το επιασα απ τη βαση,,ξετυλιξα το καλωδιο
και χορεψαμε τανγκο χωρις να ξερουμε
τα βηματα..

κ καπως ησυχασε η καρδουλα μου
κ ημερεψε κ μου ειπε οτι καθε καρδια
στο κοσμο αυτο κυνηγα μοναχη






Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2015

καταργηση περιεχομένου

ο αγαπημενος σας φιλος κ εχθρος..
εγω..μολις ξεκινησα να γράφω το πρώτο
κειμενο της νεας χρονιας..

θα πω οτι εντος του 2014,πρωτη φορα στη ζωη μου
αναρωτηθηκα
τι σκατα ανθρωπος εχω γινει..

ειμαι απο τους καλους ή απ τους κακους??
απ τους μετριους δεν ψηνω..
η διπλωματια δεν ειναι ατου μου..
ναι λοιπον..το 2014 ηταν η πρωτη φορα
στα 32 χρονια που ζω σ αυτο το κοσμο
που απεφυγα να δω τον εαυτο μου
στον καθρεφτη..η πρωτη φορα που ειπα μεσα μου:
αλεκακη εισαι για το πουτσο..

φυσικα αυτη η αντιμετωπιση της υπαρξης μου
ελαβε ενα τελος..βαρεθηκα..
και με αξονα το ψυχολογικο μου συμφερον
αρχισα να με αντιμετωπιζω σαν
παραστρατημενο εφηβο...

εντος του 2014 λοιπον και στο διαστημα
που δεν εριχνα ουτε μια ματια στο καθρεφτη μου
αντιληφθηκα οτι πραγματι βλεπω το είδωλο μου
πανω σε ανθρωπους που αγαπω ,που μισω ,
ακομα και πανω σ αυτους για τους οποιους
αδιαφορουσα..

περιεργο ειπα μεσα μου..η υπαρξη σου αλεκακη
βρισκει την επιβεβαιωση σε αλλες υπαρξεις..
δεν ηταν ζητημα αυτοπεποιθησης..
ισως να ηταν καποιου ειδους αναζητηση
του πρωτογενους συστατικου μου..

αναρωτιομουν αν το συστατικο αυτο
ειναι ιδιο για ολους..αν η υποθετικη του
υπαρξη οφειλεται στις επιλογες μας η στα
γονιδια μας

αναρωτιομουν επισης
σε τι θα ειχα διαμορφωθει
αν το ειδωλο που προβαλλεται
στους γυρω ανθρωπους ηταν
αποκρουστικο..

ξερεις ποτε καποιος σε σιχαίνεται..

με αφετηρια την ευθυνη για την ευτυχια μου
αποφασισα να προκαλω μα και να προκαλουμαι..
ισως κανενας δεν ειναι καλος ή κακος..
ισως να ναι ολοι μετριοι.
και οτι ξεχωριζει να το κρινουμε σαν ιεροεξεταστές..

του θεου ή του διαβολου..
του καλου ή του κακου..

ολα αυτα τα σκεφτηκα..
και 2 μερες πριν αλλαξει ο χρονος
εκατσα μπροστα στον καθρεφτη
για 2 ωριτσες.
σταματησα να χαζευω τη παρτη μου
οταν ενα χαιρεκακο χαμογελο εμφανιστηκε
στο ειδωλο μου..
ψηλαφησα το προσωπο μου τρομαγμενος
μα δεν το βρηκα..